W hołdzie Marszałkowi

Niezwykła uroczystość w Iwli

"A JEŚLI KOMU DROGA DO NIEBA OTWARTA,

TYM, CO SŁUŻĄ OJCZYĹšNIE"

/ Jan Kochanowski /

Osiemdziesiąta rocznica śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego w całej Polsce była okazją do przypomnienia postaci tego patrioty, który swoim życiem dowiódł , jak bezcennym darem jest wolna Ojczyzna, dla której trzeba umieć „ pięknie umierać i pęknie żyć ‘’, bo też polska historia nie była łaskawa dla naszych praojców . O przesiąkniętej łzami i krwią tych , którzy oddali za Nią życie , przez wieki mówiono , że „ relikwiarzem cała ziemia nasza’’ , a garści polskiej ziemi poeci nadawali wartość narodowej relikwii . . .Gdy 6 czerwca 1877 roku grupa sześciuset polskich pielgrzymów spotkała się z papieżem Piusem IX z okazji jego jubileuszu 50- lecia święceń biskupich , Ojciec święty wypowiedział słynne błogosławieństwa „ dla całego Królestwa Polskiego , co dowodziło , że moralnie uznawał (on) jedność rozdartego pomiędzy trzech zaborców narodu polskiego’’ . Marszałek Piłsudski doprowadził do zrealizowania jednego z tych błogosławieństw – Polska odzyskała niepodległość po 123 latach zaborów.

16 maja w Iwli odbyła się już dziewiąta piesza pielgrzymka spod rodzinnego domu księdza Ryszarda Szwasta do Łazów . Ksiądz Ryszard przed laty zainicjował pomysł postawienia wśród pól i łąk krzyża , polowego ołtarza i kamiennego obelisku jako wypełnienie złożonej samemu Bogu przez mieszkańców Iwli obietnicy za ocalenie z wojennej pożogi. Z rodziną i przyjaciółmi odbudował też zniszczoną jeszcze po pierwszej wojnie światowej kapliczkę pod wezwaniem Ducha Świętego , ozdobioną oryginalną umbryjską ceramiką , wykonaną przez pochodzącego z Gualdo Tadino artystę, który zmarł przed pięciu laty. Ceramiczne obrazy przedstawiają świętego Jana z Dukli oraz świętego Jana Pawła II , a we wnęce kapliczki znajduje się obraz Trójcy Świętej. Natomiast na placu obok krzyża corocznie przybywały kamienne obeliski z nazwiskami tych , którzy w wojnach oddawali swe życie za umiłowaną Ojczyznę. W tym roku przyszła pora na upamiętnienie postaci marszałka Piłsudskiego, a podniosły charakter uroczystości podkreślały łopoczące na wietrze flagi – polska, papieska oraz słowacka i ukraińska, bo też właśnie z tych krajów byli wśród pielgrzymów zaproszeni goście.

Pielgrzymom towarzyszyła piękna majowa pogoda, kwitnące bzy i śpiew ptaków . Wędrując poprzez zielone łąki, niosąc ze sobą 35 biało – czerwonych flag, zebrani odmawiali różaniec , śpiewali pieśni przy akompaniamencie orkiestry z Osobnicy . Przy kapliczce nastąpiło błogosławieństwo obrazem Trójcy Świętej. W odświętnym nastroju, w radości płynącej ze spotkania, w poczuciu pięknej wspólnoty wszyscy dotarli do celu – kamiennego ołtarza.

Wciągnięcie na maszt flagi polskiej, obecność pocztów sztandarowych z dukielskiego liceum, Straży Pożarnej z Iwli oraz Stowarzyszenia Żołnierzy AK w Krośnie i odśpiewanie hymnu narodowego rozpoczęło niezwykłą uroczystość. Na prośbę księdza Ryszarda pani Halina Cycak- - sekretarz gminy, reprezentująca pana wójta gminy Dukla, odczytała Uchwałę Rady Gminy Iwla z dnia 19 marca 1928 roku, dotyczącą nadania Józefowi Piłsudskiemu tytułu Honorowego Mieszkańca Iwli, podpisaną przez naczelnika gminy Andrzeja Paca.

Następnie ksiądz Ryszard poprosił panią Marszałek Województwa Podkarpackiego Marię Kurowską, prezesa Towarzystwa Piłsudczyków w Krośnie pana Zbigniewa Ungerheuera , który był również inicjatorem budowy odsłoniętego przed dziesięciu laty w Krośnie pomnika Marszałka oraz panią Halinę Cycak o odsłonięcie tablicy poświęconej marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu - Honorowemu Obywatelowi Iwli, na której został umieszczony cytat z Jego wypowiedzi: „ W życiu są sprawy ważniejsze od życia”. Wizerunek Marszałka to również wykonana we włoskiej Umbrii ceramika z Gualdo Tadino. Pan Zbigniew Ungerheuer , przedstawiając sylwetkę Józefa Piłsudskiego, podkreślał Jego wybitną rolę w tworzeniu państwa polskiego po odzyskaniu niepodległości i wskazywał na aktualność jego polityki i potrzebę takich ludzi w dzisiejszym świecie.

Pani marszałek Maria Kurowska wyraziła swoje wielkie zadowolenie z możliwości uczestniczenia w tej pięknej religijo – patriotycznej uroczystości , prosiła zebranych o modlitwy w intencji Ojczyzny i dziękowała księdzu Ryszardowi za zaproszenie, obiecując równocześnie swoja obecność w przyszłym roku.

Około godziny 13.00 rozpoczęła się uroczysta koncelebrowana msza święta, której przewodniczył archiprezbiter ksiądz Kazimierz Kaczor, a towarzyszyli mu dawny proboszcz dukielskiej parafii - ksiądz prałat Stanisław Siara, ksiądz Tadeusz Buchowski, ksiądz Kazimierz Żak, ksiądz Władysław Biszko – proboszcz parafii w Jaworowie na Ukrainie ( pełniący też funkcję dyrektora Domu Pielgrzyma we Lwowie) oraz organizator uroczystości ksiądz Ryszard Szwast. W homilii ksiądz Kaczor odniósł się do obecnej sytuacji naszej Ojczyzny, do obowiązków, jakie ciążą na każdym z nas wobec Boga i Polski, nawiązał do hasła „ Bóg, Honor, Ojczyzna’’. Oprawę muzyczną mszy świętej przygotowali muzycy z Osobnicy oraz siostrzenice księdza Ryszarda – Magda i Ania.

Po mszy świętej ksiądz Ryszard dziękował wszystkim przybyłym gościom, uczestnikom pielgrzymki, swoim dawnym parafianom z Trzebosi, Osobnicy, Korczowej i Czarnej. Następnie o zabranie głosu gospodarz uroczystości, ksiądz Ryszard poprosił paną Zofię Michniewicz, która wraz z panią Ludmiłą Kencało reprezentowały Polską Wspólnotę w Jaworowie na Ukrainie. Pani Zofia opowiedziała o pracy we Wspólnocie nad podtrzymywaniem polskiej tradycji, kultury na Ukrainie, przedstawiła historię Jaworowa dotyczącą króla Sobieskiego, związanego z tym miastem. Intencją Wspólnoty jest budowa pomnika polskiego króla i właśnie na ten cel została przeznaczona ofiara zebrana przez pana Stanisława Słysia podczas mszy świętej. Panie zobowiązały się powiadomić przez księdza Ryszarda o terminie odsłonięcia pomnika króla Sobieskiego w Jaworowie.

Swoją wdzięczność wyraził także ksiądz Kazimierz Kaczor, gratulując księdzu Ryszardowi pięknej uroczystości , żartując, czy nie stanie się ona konkurencją dla Puszczy ?

Ksiądz Szwast, dziękując, równocześnie zapraszał wszystkich na promocję swojej książki poświęconej dziejom ukochanej Iwli i jej mieszkańcom, które będzie miało miejsce 26 września tego roku; zapraszał też na kolejną pielgrzymkę na Łazy w trzecią sobotę 2016 roku i na uroczyste obchody 650 - lecia założenia Iwli w pierwsza sobotę sierpnia przyszłego roku.

W radosnym nastroju dobrze przeżytego czasu wszyscy wrócili na podwórko domu księdza Szwasta, gdzie dzięki Jego rodzinie, przyjaciołom, dawnym parafianom stały już suto zastawione stoły. Po zaspokojeniu głodu i pragnienia, po odprężeniu przy muzyce wykonawców z Osobnicy, przyszła pora na wysłuchanie wykładu pana profesora Mieczysława Ryby, wykładowcę na Katolickim Uniwersytecie w Lublinie. Zaprzyjaźniony z księdzem Ryszardem pan profesor podjął również temat miłości Ojczyzny, odniósł się do trudnej polskiej historii na przestrzeni wieków, do niełatwego patriotyzmu, do czasów narodowej niewoli i do spoczywającym na każdym z nas obowiązku bycia świadomym Polakiem, do bycia dumnym z naszej Polski. Zacytował skierowane do niego przed śmiercią słowa księdza Krąpca, że najważniejszym zadaniem jest „ wyciąganie ludzi z głupoty’’. . .

Z dużym zainteresowaniem wszyscy wysłuchali wspomnień pana Marka Galewicza o swoim Ojcu, Ludwiku Galewiczu, który był ostatnim przedwojennym dyrektorem szkoły w Iwli. Pan Marek z perspektywy kilkuletniego chłopca opowiedział o swoim tacie, który zabierał go na spacery, śpiewał piosenki, ale też był wielkim patriotą, miał swoją koncepcję Ojczyzny, o którą spierał się ze swymi przyjaciółmi, a gdy wybuchła II wojna, motorem odjechał z domu, do którego nigdy już nie powrócił. Do dzisiaj nikt nie wie, jak zginął pan dyrektor Ludwik Galewicz ani gdzie znajduje się jego grób . . .

Pomni słów naszego świętego Jana Pawła II, byśmy nie chcieli Ojczyzny, która nic nie kosztuje, że „ Ojczyzna to wielki zbiorowy obowiązek’’(C.K. Norwid), pamiętając, że „ w pojednaniu musi być jeden cel, mianowicie dobro Ojczyzny i poszanowanie godności ludzkiej’’, że „ jeśli wyciągasz rękę do pojednania, nie trzymaj w niej narzędzi do zadawania cierpienia i bólu’’ ( ks. J. Popiełuszko ), przybądźmy znów za rok do Iwli , bogatsi o nowe doświadczenia , o przeżyty czas w jedności z Panem Bogiem i ludźmi.

Marzena Zając